Wat als mensen mijn bericht niet leuk vinden?
Wat als ik potentiële klanten afschrik?
Wat als mensen me dom vinden?
Wat als ik negatieve reacties krijg?
Wat als ik geen reacties krijg en faal in de ogen van anderen?
Voordat je je hersenspinsels het wereldwijde web instuurt gaan er allerlei beangstigende gedachten door je hoofd.
“Gewoon doen!” roept iedereen (op socialmedia 😄). Maar zo makkelijk is het niet. En dat is niet raar, want achter je social-media-angst schuilt een oerangst: de angst om afgewezen te worden.
Er zijn verschillende vormen van social-media-angst. Gaande van het spannend vinden om iets publiek te maken, tot angst om je privéberichten te checken.
Social-media-angst is een serieus probleem, want het kan ondernemers ervan weerhouden om zichtbaar te zijn op socialmedia, waardoor ze kansen missen. Voor startende bedrijven die geen budget hebben om op andere manieren reclame te maken, kan dat een zaak van leven of dood zijn.
Wil jij je social-media-angst beter begrijpen of misschien zelfs overwinnen? In deze blog neem ik je mee op ontdekkingsreis doorheen je brein.
Onze angst voor afwijzing zit diep verankerd in ons evolutionair verleden. Homo sapiens zijn relatief zwakke dieren, die hun overwicht ontlenen aan hun vermogen om in grote groepen samen te werken.
De eerste mensen die in staat waren sterke sociale verbindingen aan te gaan hadden betere overlevingskansen. Hun clan beschermde hen tegen roofdieren en verdeelde het beschikbare voedsel in tijden van honger.
Daardoor leefden sociale mensen niet alleen langer, maar hadden ze ook meer tijd om zich te reproduceren. Associale groepsleden werden waarschijnlijk opgegeten voordat ze kinderen kregen.
Het resultaat van circa 2,5 miljoen jaar aan natuurlijke selectie zijn wij: de homo sapiens van de 21ste eeuw. En hoewel tijden veranderd zijn, verlangen we nog steeds naar die verbondenheid. We willen erbij horen en geaccepteerd worden. Sterker nog: afwijzing voelt nog altijd als potentieel levensgevaarlijk.
Wat is het ergste dat je kan overkomen als je die post wél publiek maakt? Door je worst-case-scenario helemaal af te lopen, zie je soms vanzelf dat het onrealistisch is. Of dat de mogelijke schade wel meevalt. Loop je mee?
Wat is de ergste vorm van afwijzing op socialmedia?
Juist. Negatieve comments.
Of helemaal geen reactie.
Laat me je gerust stellen: de kans dat je als starter negatieve comments krijgt op socialmedia is miniem. De kans dat je geen of weinig reacties krijgt helaas ook.
Daar zijn drie redenen voor:
Het algoritme toont je posts eerst aan een klein deel van je volgers. Hoe meer interactie (likes, comments, shares) je krijgt, hoe meer mensen je post te zien krijgen.
Een post met weinig interactie, zal het algoritme maar aan weinig mensen tonen. Goed nieuws dus, als je dacht dat de halve wereld zou zien hoe weinig likes je kreeg.
Het gemiddelde bereik van een post op LinkedIn is 10 tot 15% van je netwerk (Bron: Richard van der Blom, Linkedinonderzoeker). Als je 100 connecties hebt, zullen er dus 10 tot 15 mensen je post zien.
Dit betekent ook dat weinig likes niet willen zeggen dat je post slecht is. Het gemiddelde betrokkenheidspercentage van een post op LinkedIn is 2% (ook van der Blom). Van de 10 mensen die je post zien, zullen er dus gemiddeld 0,2 je post liken, een comment geven, sharen of klikken op ‘lees meer’.
Heb je 100 volgers en krijg je 1 like? Dan doe je het dus al 5 keer beter dan gemiddeld.
Mensen reageren voornamelijk positief. Nee, echt. Stefan Lam heeft daar onderzoek naar gedaan. Hij kreeg 1 negatief bericht op 2000 reacties, dat is 0,05% van alle reacties of 0,0004% van alle views.
Bij Edwin Dijkstra ligt dat percentage hoger (5 – 10%), maar hij schrijft dan ook opzettelijk controversiële berichten. Juist omdat die veel reacties uitlokken en op die manier zijn bereik vergroten. Een klassieke marketingtruc.
Krijg je dus toch te maken met negatieve reacties? Dan kan je altijd zeggen dat het expres was.
Maar goed, we zouden je worst-case-scenario overlopen. Stél je krijgt negatieve reacties. Wat doe je dan?
Laat je niet verleiden door je dark side door boos te worden. Dat werkt alleen als je tegelijkertijd de underdog en heel grappig bent, zoals Greta Thunberg vs. Andrew Tate.
Helaas, zolang je geen Greta bent is het belangrijk om respectvol te blijven, hoe hard de negatieve comment je ook raakt.
Wat mij helpt om mijn boosheid onder controle te houden, is om erover te praten met mijn vrienden. Op die manier kan je je emoties kwijt op een veilige, niet-publieke plek.
Soms zijn negatieve reacties een kans om jezelf van je beste kant te laten zien. Gebruik ze om in dialoog te gaan. Daarmee toon je je lezers dat je aandacht hebt voor hun mening. En als je de kritiek tot tevredenheid van je (potentiële) klant oplost, heb je er waarschijnlijk een trouwe klant bij.
Het voordeel van sociale media is dat het een vluchtig medium is. Zowel de ups als de downs zijn binnen de week gepasseerd. Ik zou je een voorbeeld geven, maar ik ben het al vergeten.
Een techniek die psychologen vaak gebruiken om mensen met angst te behandelen is exposuretherapie. Bij exposuretherapie, de naam zegt het al, wordt je blootgesteld aan datgene waar je bang voor bent.
Dat verklaart het succes van de 30 dagen content challenge. Het principe is simpel: je post 30 dagen lang elke dag op je favoriete social-media-kanaal en als je ziet dat je netwerk positief reageert, kom je tot de conclusie dat je angst onterecht was en ben je ervan verlost.
Ondertussen:
… dus misschien moet je het toch maar gewoon doen?
Dit artikel verscheen eerder op de website van Antwerp.Powered by Creatives. Websites die bovenaan de zoekresultatenpagina verschijnen krijgen meer zichtbaarheid. Dat betekent meer bezoekers en
Op 27 oktober postte ik een bericht op LinkedIn over een kater die ik opving voor iemand die hem niet mocht houden in het verzorgingstehuis.
Zoek je een copywriter? Stel je vraag dan eens in een Facebookgroep voor ondernemers. Wedden dat je binnen de 30 minuten 30 reacties krijgt? Van
