Tekstoptimalisatie

Als je schrijft over iets waar je veel over weet voor een publiek met minder kennis van zaken ga je al gauw cruciale informatie overslaan. Verbanden die voor jou logisch lijken, zijn dat niet altijd voor je lezer. Gevolg: je laat hem met fronsende wenkbrauwen achter.

Je eindredacteur is dan de persoon die haar vinger opsteekt en zegt: hier kan ik niet volgen. Met wat geluk hoeft ze dat zelfs niet te doen, en bouwt ze geheel zelfstandig een extra bruggetje in, waardoor je lezers je wel kunnen volgen.

Een voorbeeld

‘In vorige regeringen zijn verschillende gebieden aangeduid voor de opvang van water. Dit gaat moeilijk samen met gebruik van die gebieden voor wonen, industrie of landbouw.’

De schrijver weet precies wat het betekent als een gebied is aangeduid voor de opvang van water. Hij ziet bijvoorbeeld in gedachten een weiland vol water staan. De tweede zin is dan een logisch gevolg van de eerste. Maar wie niets van dit onderwerp weet, ziet misschien een regenton voor zich. Of helemaal niets. De volgende zin komt dan wat uit de lucht vallen of vraagt op z’n minst om toelichting. Hier past dus een zin tussen als: ‘Dat betekent dat het gebied onder water komt te staan bij hoog water in de rivieren’.